دیوارهای سیمانی، به دلیل ماهیت متخلخل خود، همواره در معرض آسیب‌های ناشی از رطوبت قرار دارند. نفوذ آب به داخل سازه می‌تواند به مرور زمان به تخریب ساختار، رشد کپک و قارچ، و کاهش چشمگیر مقاومت بنا منجر شود. استفاده از یک عایق رطوبتی دیوار سیمانی مناسب، راه‌حلی حیاتی برای محافظت از سرمایه و تضمین طول عمر و پایداری ساختمان است. این مقاله به بررسی انواع عایق‌های موجود و راهنمای انتخاب بهترین عایق رطوبتی دیوار سیمانی می‌پردازد تا خریداران بلوک بتوانند تصمیمی آگاهانه و مطمئن بگیرند.
چرا عایق‌کاری دیوار سیمانی ضروری است؟
عایق‌کاری رطوبتی دیوار سیمانی تنها یک اقدام پیشگیرانه نیست، بلکه یک ضرورت مهندسی است که به دلایل متعددی انجام می‌شود. اصلی‌ترین دلیل، محافظت از ساختار اصلی ساختمان در برابر آسیب‌های مخرب آب است. رطوبت می‌تواند به لایه‌های زیرین دیوار نفوذ کرده و باعث زنگ‌زدگی میلگردها و فرسایش بتن شود. علاوه بر این، نفوذ آب به داخل محیط داخلی، منجر به ایجاد نم و بوی نامطبوع، آسیب به پوشش‌های گچ و رنگ، و در نهایت، کاهش کیفیت هوای داخلی و مشکلات بهداشتی می‌شود. با عایق‌کاری دیوار سیمانی، می‌توان از بروز تمامی این مشکلات جلوگیری کرد و ارزش و دوام ملک را افزایش داد.
انواع عایق رطوبتی دیوار سیمانی؛ کدام بهتر است؟
انتخاب عایق مناسب به عوامل متعددی مانند شرایط آب و هوایی، میزان رطوبت، بودجه، و نوع کاربری دیوار بستگی دارد. هر یک از انواع عایق‌های موجود در بازار ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که آن‌ها را برای کاربردهای خاصی مناسب می‌سازد. در ادامه، به معرفی و بررسی مهم‌ترین انواع عایق رطوبتی دیوار سیمانی می‌پردازیم.
عایق های پایه سیمانی
این نوع عایق‌ها از ترکیبات سیمان، شن و ماسه ریز، و پلیمرهای اکریلیک تشکیل شده‌اند. آن‌ها با خاصیت چسبندگی بالا به سطح سیمانی، یک لایه محافظ سخت و غیرقابل نفوذ در برابر آب ایجاد می‌کنند. عایق‌های پایه سیمانی بسیار مقرون‌به‌صرفه و مقاوم در برابر فشار منفی آب هستند، اما انعطاف‌پذیری کمتری دارند و ممکن است در برابر ترکهای بزرگ ناشی از حرکت سازه آسیب‌پذیر باشند.
عایق های پایه قیر
عایق‌های قیر و مشتقات نفتی، از دیرباز برای عایق‌کاری رطوبتی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. قیر به دلیل خاصیت چسبندگی و آب‌بندی بسیار خوب، در برابر نفوذ رطوبت مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهد. با این حال، استفاده از این عایق‌ها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و مقاومت آن‌ها در برابر تغییرات دمایی شدید و اشعه فرابنفش (UV) نسبتاً پایین است.
عایق های پلیمری و نانو
این گروه از عایق‌ها، نسل جدیدی از مواد آب‌بند هستند که از پلیمرهای مصنوعی و تکنولوژی نانو بهره می‌برند. عایق‌های پلیمری و نانو به دلیل ویژگی‌های برجسته خود، مانند انعطاف‌پذیری بالا، مقاومت عالی در برابر عوامل محیطی، و وزن کم، به سرعت در حال محبوب شدن هستند. آن‌ها به صورت مایع یا خمیری اجرا می‌شوند و یک لایه یکپارچه و بی‌درز روی سطح ایجاد می‌کنند که کاملاً ضدآب است.
بیشتر بخوانید: عایق حرارتی نانو
عایق‌های اکریلیک
عایق‌های اکریلیک، از پلیمرهای اکریلیک تشکیل شده‌اند و به صورت مایع غلیظی هستند که با قلم‌مو یا غلطک روی دیوار اعمال می‌شوند. این عایق‌ها به دلیل رنگ‌پذیری و انعطاف‌پذیری بالا، برای سطوحی که نیاز به زیبایی و پوشش نهایی دارند، بسیار مناسب هستند. عایق‌های اکریلیک مقاومت خوبی در برابر آب دارند و از ترکهای ریز جلوگیری می‌کنند.
بیشتر بخوانید: عایق حرارتی روکار دیوار
مراحل اجرای عایق رطوبتی روی دیوار سیمانی
اجرای صحیح عایق رطوبتی دیوار سیمانی به اندازه انتخاب نوع آن اهمیت دارد. یک اجرای نادرست می‌تواند کارایی عایق را به شدت کاهش دهد و حتی منجر به شکست کامل آن شود. رعایت دقیق مراحل زیر برای حصول بهترین نتیجه ضروری است:
آماده‌سازی سطح
اولین و مهم‌ترین مرحله، آماده‌سازی کامل سطح دیوار است. این مرحله تضمین‌کننده چسبندگی و عملکرد صحیح عایق در بلندمدت است. ابتدا باید هرگونه آلودگی، گرد و غبار، چربی، روغن و رنگ‌های پوسته شده از روی سطح دیوار برداشته شود. این کار را می‌توان با استفاده از برس سیمی، کاردک یا واترجت انجام داد. در مرحله بعد، تمام ترک‌ها و شکاف‌های موجود در دیوار، به‌ویژه ترکهای بزرگتر از ۰.۵ میلی‌متر، باید با استفاده از ملات ترمیمی یا ماستیک مناسب پر شوند. سطح نهایی باید کاملاً صاف، تمیز، و خشک باشد. هرگونه رطوبت باقی‌مانده در دیوار می‌تواند باعث عدم چسبندگی عایق یا ایجاد حباب در زیر آن شود.
اعمال پرایمر و ایجاد بستر مناسب برای چسبندگی
استفاده از پرایمر، یک مرحله اختیاری اما بسیار توصیه شده است. پرایمر یک لایه نازک اولیه است که با نفوذ به عمق سطح سیمانی، چسبندگی عایق اصلی را به میزان چشمگیری افزایش می‌دهد. پرایمرها معمولاً به صورت مایع هستند و با استفاده از قلم‌مو یا غلطک روی سطح دیوار اعمال می‌شوند. انتخاب پرایمر مناسب باید بر اساس نوع عایق اصلی انجام شود. پس از اعمال پرایمر، باید زمان کافی برای خشک شدن کامل آن اختصاص داده شود که معمولاً بین چند ساعت تا یک روز متغیر است.
اجرای لایه‌های عایق برای پوشش یکنواخت و استاندارد
این مرحله، قلب فرآیند عایق‌کاری است. عایق رطوبتی باید بر اساس دستورالعمل‌های فنی شرکت سازنده و به صورت یکنواخت روی دیوار اعمال شود. در اکثر موارد، عایق در دو یا سه لایه اجرا می‌شود تا پوشش کامل و بدون درز حاصل شود. لایه اول با قلم‌مو یا اسپری روی سطح کشیده شده و پس از خشک شدن اولیه، لایه دوم در جهت عمود بر لایه اول اعمال می‌شود. این کار باعث پر شدن هرگونه شکاف یا نقطه ضعف احتمالی می‌شود. برای افزایش مقاومت مکانیکی عایق، به‌خصوص در گوشه‌ها و نقاط اتصال، می‌توان از یک توری فایبرگلاس در بین لایه‌های عایق استفاده کرد.
خشک شدن و عمل‌آوری
پس از اتمام اجرای عایق، مهم است که زمان کافی برای خشک شدن کامل و عمل‌آوری آن اختصاص داده شود. این زمان بسته به نوع عایق، دمای محیط و رطوبت هوا متفاوت است. در این مرحله، نباید هیچ‌گونه فشار مکانیکی یا رطوبتی به سطح عایق وارد شود. پس از اینکه عایق به سختی و مقاومت نهایی خود رسید، می‌توان اقدامات بعدی مانند اجرای نما یا پوشش نهایی را آغاز کرد. رعایت دقیق این مراحل، طول عمر و کارایی عایق رطوبتی دیوار سیمانی را تضمین می‌کند.
راهنمای انتخاب بهترین عایق رطوبتی دیوار سیمانی
انتخاب بهترین عایق رطوبتی دیوار سیمانی نیازمند بررسی دقیق نیازهای پروژه است. عواملی مانند شرایط آب و هوایی (رطوبت، باران، یخبندان)، نوع کاربری دیوار (زیرزمین، نمای خارجی، دیوار داخلی)، و بودجه در دسترس، نقش مهمی در این انتخاب ایفا می‌کنند.
شرایط محیطی و آب و هوایی
اگر دیوار در معرض رطوبت دائمی یا بارش شدید باران قرار دارد، عایقی با مقاومت بالا در برابر فشار آب و نفوذ رطوبت لازم است. در مناطق با تغییرات دمایی زیاد، انعطاف‌پذیری عایق برای جلوگیری از ترک‌خوردگی اهمیت پیدا می‌کند.
نوع کاربری دیوار
برای دیوارهای زیرزمین که ممکن است با فشار منفی آب مواجه شوند، عایق‌های پایه سیمانی یا پلیمری مناسب‌ترند. در مقابل، برای نماهای خارجی که در معرض اشعه UV و عوامل جوی هستند، عایق‌های پلیمری و اکریلیک به دلیل مقاومت بالا و قابلیت رنگ‌پذیری، انتخاب‌های بهتری محسوب می‌شوند.
بودجه و هزینه اجرا
عایق‌های پایه سیمانی معمولاً مقرون‌به‌صرفه‌ترین گزینه هستند، در حالی که عایق‌های پلیمری و نانو ممکن است هزینه اولیه بیشتری داشته باشند اما دوام و کارایی بالاتری ارائه می‌دهند. ارزیابی هزینه کلی شامل مواد، نیروی کار و طول عمر عایق برای تصمیم‌گیری اقتصادی ضروری است.
بیشتر بخوانید: بهترین عایق حرارتی
بلوک والاکس؛ با خاصیت جذب آب استاندارد
هنگام خرید بلوک، توجه به ویژگی‌های فنی آن از جمله جذب آب، اهمیت ویژه‌ای دارد. بلوکهای والاکس با رعایت استاندارد جذب آب، گزینه‌ای مناسب برای کاهش نفوذ رطوبت از طریق خود مصالح هستند. جذب آب استاندارد در این بلوکها به این معناست که میزان تخلخل و جذب آب آن‌ها در محدوده‌ای مشخص و بهینه قرار دارد که علاوه بر کاهش احتمال نفوذ رطوبت، مقاومت فشاری مناسبی نیز به دیوار می‌دهد. این ویژگی موجب می‌شود که نیاز به استفاده از لایه‌های ضخیم عایق رطوبتی کاهش یابد و به عنوان یک لایه محافظ اولیه در برابر رطوبت عمل کند. استفاده از بلوکهای والاکس در کنار یک سیستم عایق رطوبتی دیوار سیمانی مناسب، می‌تواند به حداکثر رساندن کارایی و دوام سازه کمک شایانی کند.
دانلود کتابچه فنی دیوار والاکس
مطابق استاندارد حد مجاز جذب آب برای هر متر مکعب دیوار 288 لیتر در متر مکعب است و در صورتی که بیشتر از این عدد باشد منجر به ، به بروز مشکالت زیر میگردد.
1- جمع شدگی خطی بلوکها
2- دیوار بر اثر یخ زدنهای مکرر دچار از هم گسیختگی و فروپاشی شود
3- امکان وجود نم و رطوبت و به وجود آمدن قارچ در دیوار افزایش پیدا می کند
4- در اجرای نما به روش خیس ، دیوار آب مالت پشت نما را جذب کند و موجب سوختن و فاسد شدن مالت شود و درنهایت سبب فروپاشی نما در زمان زلزله شود.
اما جذب آب بلوکهای والاکس در رده استاندارد بوده و این بلوک ها به علت تراکم و توپر بودن ، آب را از خود عبور نمی دهند. وجود الیاف پلیمری در ساختار بلوکها از بروز جمع شدگی و ایجاد ترکهای سطحی و عمیق جلوگیری می نماید.
